Таһлил
АҚ ИШАН
(ХІХ-ХХ ғ.)
ТАҺЛИЛ
Зікірлердің абзалы – лә иләһә иллАЛЛА,
Иманымыздың маржаны – лә иләһә иллАЛЛА.
Игіліктер тұнбасы – лә иләһә иллАЛЛА,
Амалдардың мырзасы – лә иләһә иллАЛЛА.
Кілті сегіз жұмақтың – лә иләһә иллАЛЛА,
Құлпы жеті тозақтың – лә иләһә иллАЛЛА.
Көкіректің самалы – лә иләһә иллАЛЛА,
Діл-тазалық қамалы – лә иләһә иллАЛЛА.
Жеті көк пен жеті жер – таразыға сал, кәні,
Басар ауыр салмағы – лә иләһә иллАЛЛА.
Кәлимәи-и тайибә, кәлимәи-и шаһадат,
Кәлиманың құты, ырас, – лә иләһә иллАЛЛА.
Тақуалық кәлима, құтқарушы кәлима,
Кәлимәи-и ықылас – лә иләһә иллАЛЛА.
Көк қақпасы аршылар, жетер үнің Ғаршыға, ал,
Бұған қалай жан шыдар?! – Лә иләһә иллАЛЛА.
Айтты мұны Мүсілім: мұны білген кісінің
Пейіш мақтар ісімін – лә иләһә иллАЛЛА.
Нұрмен шайып алқаны, балқып айтса жан-тәні –
Түсер Хақтың мархамы – лә иләһә иллАЛЛА.
Ібілісті көрген дос, –
Дерт бар сенде емделмес,
Емің: еш сөз тең келмес – лә иләһә иллАЛЛА.
Қашып шайтан жалғаны, танытады АЛЛАНЫ,
Ол жанның жоқ арманы – лә иләһә иллАЛЛА.
Татам десең балдан нәр, енді қапы қалмаңдар,
Күні-түні зарлаңдар – лә иләһә иллАЛЛА.
Күнәларды жояды, бұл Алланың аяны. –
Нұр-дария шаяды – лә иләһә иллАЛЛА.
Кәр-тозақтан отты ұшқын
Құтылар ед көп міскін –
Айтса егер кім жетпіс мың – лә иләһә иллАЛЛА.
Кірер еді жәнатқа, шыжғырылмай жаны отқа –
Айтса ақырғы сағатта – лә иләһә иллАЛЛА.
Кепіл болар, – илан-ғын – пәктігіне иманның
Ақтық сөзі мейманның – лә иләһә иллАЛЛА.
Хақ Тағала тілегі, асыл иман жүрегі,
Дін-Ислам тірегі – лә иләһә иллАЛЛА.
Жетпіс бұтақ – иманда, бәрін сізге қыйды АЛЛА! –
Абзалынан құр қалма – лә иләһә иллАЛЛА.
Көңілдегі кіріңді жуып, жүрек тірілді,
Сәулелейді сырыңды – лә иләһә иллАЛЛА.
Таразының алдына тартылса егер бар күнә,
Ауыр тартар жалғыз-ақ – лә иләһә иллАЛЛА.
Хақтың егер, қарағым, көрем десең Жамалын,
Айту болсын талабың – лә иләһә иллАЛЛА.
Жазғаны алғаш қаламның – лә иләһә иллАЛЛА,
Жаралуы ғаламның – лә иләһа иллАЛЛА.
Тәкәппарда жоқ-ты ақпар,
Кеудеде кір, батпақ бар. –
Айтпайды ондай бетпақтар – лә иләһә иллАЛЛА.
Қосқан жандар деміне, –
жетті ол Бақыт кеніне,
Ертелі-кеш еңіре – лә иләһә иллАЛЛА.
Ырзық артар татарға – тынбай айтсаң сахарда,
Мың сан айтсаң жатарда – лә иләһә иллАЛЛА.
Қаһарынан АЛЛАНЫҢ бас-амандық қамда-ғын,–
Паналаңдар қорғанын – лә иләһә иллАЛЛА.
Сұбхан-АЛЛА, – жан-жарым, саған жету арманым! –
Біл, – қорғаны АЛЛАНЫҢ – лә иләһә иллАЛЛА.
Мың айтсаң әр жатқанда, – Ғаршыға Рух жетті онда,
Жалғанасың Жаббарға, – лә иләһә иллАЛЛА.
Махаббаттың кеніші, құрмет-бақ жемісі,
Мағрифат өрісі, – лә иләһә иллАЛЛА.
Шариғаттың шырағы, салихтардың құралы,
Ғашықтардың тұрағы – лә иләһә иллАЛЛА.
Иман көктер діліңде – тіліңде егер «һай» тұрса,
Сексен бес мың айтылса – лә иләһә иллАЛЛА.
Білмей айтқай шегін ел, қосқай әрбір деміне ол,
Күнәлары төгілер – лә иләһә иллАЛЛА.
«ИллАллаһтың» «һ» әрпін жеткізіп айт елге әйгі,
«һ»-сыз таухид болмайды, – лә иләһә иллАЛЛА.
Он мың айтпай, мың айт-қын, – «һ»-сын созып тыңайт-қын,
Зауықпенен шын айт-қын – лә иләһә иллАЛЛА.
Алаңдама санына, үмітпенен жалына
Көп айт, – беріп мағына – лә иләһә иллАЛЛА.
Діннің басқы сатысы – мубтадилер* хақысы:
Лә иләһә иллАЛЛА лә мақсуда* иллә һу.
Әһли уәсат* – адамдар, мына сөздер саған дәл:
Лә иләһә иллАЛЛА лә махбубә* иллә һу.
Мунтаһилар* – хас құлдар, бұл Сөзден сыр аштыңдар:
Лә иләһә иллАЛЛА лә мәужудә* иллә һу.
Жалпы халық – аама нас*, сізге ылайық баға,бәс:
Лә иләһә иллАЛЛА лә махбуда* иллә һу.
Тәліптерге – сағадат, лағынға – азап-от,
Ібіліске – ғазауат – лә иләһә иллАЛЛА.
Арифтердің* панасы, сәліктердің* санаты,
Ғашықтардың қанаты – лә иләһә иллАЛЛА.
Хабибтердің* шарабы, зарықтардың сауабы,
Мұнафықтар зауалы – лә иләһә иллАЛЛА;
Шариғаттың қарары – лә иләһә иллАЛЛА.
Тарихатта қуатың – лә иләһә иллАЛЛА;
Хақиқатта суатың – лә иләһә иллАЛЛА;
Жан-діліңді жуатын – лә иләһә иллАЛЛА.
Шариғаттың тармағы – лә иләһә иллАЛЛА;
Тарихаттың майданы – лә иләһә иллАЛЛА;
Хақиқаттың ожданы – лә иләһә иллАЛЛА;
Мағрифаттың қорғаны – лә иләһә иллАЛЛА.
Емі дертті пақырдың – лә иләһә иллАЛЛА,
Раушаны зәкірдің* – лә иләһә иллАЛЛА.
Құлды Хаққа бұрғаны – лә иләһә иллАЛЛА;
Нәпсі, шайтан зынданы – лә иләһә иллАЛЛА;
Тәліптердің мұң-зары – лә иләһә иллАЛЛА;
Мүршиттердің гүлзары – лә иләһә иллАЛЛА.
Әһлі тақуа опасы – лә иләһә иллАЛЛА,
Әһлі ділдің сапасы – лә иләһә иллАЛЛА.
Әһлі зікір асылы – лә иләһә иллАЛЛА;
Әһлі сыдық* машығы – лә иләһә иллАЛЛА;
Балдан тәтті нәсібі – лә иләһә иллАЛЛА.
Сахыралардың шаңынша – лә иләһә иллАЛЛА;
Ағаш жапырағынша – лә иләһә иллАЛЛА;
Жаңбыр тамшыларынша – лә иләһә иллАЛЛА.
Озал менен Ақырға
Көпір болып салынса – лә иләһә иллАЛЛА.
Мағұлым Хақиқат шамынша –
Бар жүректе жағылса – лә иләһә иллАЛЛА.
Иә, ИЛӘҺИ, тауфық бер,
Пенделерің жалынса – лә иләһә иллАЛЛА.
Арман бар ма өлерде
Хақтың нұры ағылса – лә иләһә иллАЛЛА.
«Лә иләһә иллАЛЛА»
Аузымызға салынса! –
Лә иләһә иллАЛЛА...
_____________________________
Мубтади* – дінге алғаш кіруші; мақсудә* – мақсұт етуші; әһли уәсат* – дінге ертерек кірген-дер; махбубә* – махаббат қылушы; мунтаһи* – дінде бұрыннан барлар; мәужудә* – Сен ғана мәңгіліксің; аама нас* – жалпы халық; махбуда* – Сен ғана ылайықсың; ариф* – Құдайды таны-ған жан; сәлік* – рухани жолда жүруші; хабиб* – сүйікті; зәкір* – зікірші.